DELİLİĞİM GAZELİ


Kesildi koca ağaçlarım yıkıldı asırlık duvarlarım
toydum şu koca dünyada bir hami aradım bulamadım

fark edilmeyesin diye ey yalnızlığım 
kendi sırtıma abimmiş gibi dayandım

et ile tırnak birbirinden ayrılır bazen
kaç defa can dostlarımdan caydım

ama beni hiçbir vakit terk etmeyen gölgemle
ölüm kalım demeden hep el ele dolandım

bakma bu viran halime ben kaç defa yandım
bir zamanlar değme güzele handım

yağmur kar fırtına silemez izimi halk takip eder sandım 
polis takibine alındım ah ben ne fena aldandım  

zulmün karşısına en az yedi kişi çıkmalıydım
lakin tam bir ben bile olamadım 

buna rağmen sıfatları adlarından büyük adamlarla her kapıştığımda  
silaha onlardan önce davrandım

tımarhaneye tıkmak için taşladı beni hasutlar aman
kırıksa işte bu yüzden kırıktır kafam

ölümlülere güvenmem budur hakkımda tek bildiğim
bence biraz dinlen kendine gel deliliğim 

Zafer Acar

Yorum Gönder

0 Yorumlar