ZAFER ACAR'DAN UZUN BİR ŞİİR

ZAFER ACAR

HALK DÜŞMANLARI

Hemşehrim Niyâzî-i Mısrî’ye ve Mehmet Ali’ye

Onca kitabım var ama

hiçbir şeyi kitabına uyduramadım

kitapsızlar kadar

işte böyle itirafla başlamalı insan hayatına

yükselmek istiyorsa haklılar katına

ayaklarımın altına alınca kibri

başım göklere değdi

ağaç katillerini protesto ettim geçen gün bir fuarda

kağıt pankartlarla karton tanklar kitap sayfası uçaklarla

okumadığım gazetelerden çocuklara uçurtmalar yaptım

ilk defa bir işe yaradı basın

estetik görünen hiçbir şeye aldanma

şeklini beğenmediğin ağacın

canını yakıp gözünü oymak sanatsa

atölye demek gerekecek işkence odalarına

hiç kimse iyi davranmadı bize tabiat kadar

şeksiz şüphesiz itaat etti nesne

al işte alkışlanıyor ağaç yerine mermer sütunlar diken mimar

kayaların derisini yüzüp iç organlarını çakıl taşı gibi ortaya dökmek

bence vahşet

ikinci vahşet

buna heykelcilik demek

mermerle kaplı yere birkaç balyoz vursak

çıkar gün yüzüne diplerdeki özümüz toprak

yüzeysellikten kurtulamaz tabiat motifleriyle süslense de beton

benzi sararmış sağlıksız bireyler yetişir elbet şehrin damarları kanalizasyon

sanırım gelişmişlik düzeyini gösteriyor binaların içine etmek

taş devri çoktan geçti doğadır asıl muasır medeniyet

zaman kutuplar kadar karanlıktı

yaktığım o şer kitapların aydınlığında okudum Kur’anı

içim ısındı dışım ışıdı

korkmayın sesimin sahibini arıyorum

elbet bir gün kaynağına ulaşacağım

meleklerle sarhoş olana dek içip sonra edebi susacağım

hadi şuracığa apaçık bir tarih düşelim: sene 2002

Türkiyedeki dindarlar parayı keşfetti

derken bir sihirbaz gibi dünya sahnesinde kendini kaybetti

sevdiklerime karşı su kadar safım düşmana buz kadar katı

içime sığmayan sırlar var kutsal kitap gibi açılacağım

günahlarımın bir suçu yok affet onları Tanrım

sevaplardan kaynaklanıyor asıl mahvım

geçenlerde huuuşu ile ben, evet ikimiz

namaz kılarken sümbül kokan camide

dalgınlığımızdan yararlanıp cebimizi boşaltmış hırsızın biri

olabilir mi minberin kenarından bize belediye reisi edasıyla bakan

Allahtan görmedi gözleri iri

dünyadaki cennet parçalarına bedel ibadetimizi satıp yerdi

Allahtan cahillerin ileri geleni en körü görgüsüzüydü

içimdeki müthiş boşluğu bilse

eminim istimlak edip peşkeş çekerdi hadsiz bir müteahhide

para-muhafazakârlarından oluşan yeni faiz lobisi

korkunçtur Yahudi tefecilerden bile

sağ eliyle göstere göstere verdiğini

alır sol eliyle can alır gibi gizlice

azdadır azığın sonsuz hoş tadı: az uyu az ye az konuş

kandırdı bizi toz pembe imgelerle rüyalarımız bile

politika yapan uykuya güvenimiz kalmadı artık

yatak odası takımımızı yaktık

gölgem ile ben ateş dansı yaptık

oysa ben olmak istemiştim bir ücra köşe kadar dingin

gizleyecek değilim sevgili Neruda

yaşamadığımı itiraf ediyorum sana

insanı öldürür gizli kalp gizli şeker erken teşhis edilemeyen kanser

rumuzlar çağında yaşıyoruz var mıdır bundan büyük keder

çok yüzlü-münafıkların hangi adını söylesindi peygamber

gök maviye çaldı ama yine de içimi yağmurlu bir hâl aldı

yılanın yuttuğu fare gibi ruhum daraldı

gelmeli artık sonsuz ufkuyla bir Mimar Sinan

yoksa şu yamuk kubbe başımıza yıkılacak birazdan

kırdığı kalpten fazla üzülüyor insan kırılan bardağa

duygusal sağırdır inanır şıngırtıya

düşmek benim kan kardeşimdir

cennetten soyunmuş elma gibi

anne karnından dünyaya düştüm meselâ

sanırım öldü içindeki militan

bu gidişle sen ey konformist Müslüman

tabutunda özel şoför ararsın

mezarda çift kişilik yatak istersin

mezar taşın olsun film yıldızı metresin

mezarının görkemli yapılacağından eminsin

dışı dostlarını yaksın içi seni

insanın özünde hüzün var zorlama bay palyaço yok başka seçenek

gerçek değilsin sen sahte para kadar

bedene şiddet uygulamaktır gülmek

bir kahkaha atsa şu iş hanı

keyifle uçar kapılar camlar tuğlalar

eşyaya iyi bak insanı iyi tanı

her zaman ağlıyor değilim ya bazen gülüyorum halimize

lunaparklarla dolu çocukluğumuzun cennetinden

koca ağızlı azgın bir şehvet eliyle kovuluruz yetişkinlik denen cehenneme

derken veda ederiz oyuncak silahlara ve de barbi bebeklere

gerçekler çıkagelir demir ve kurşun sertliğinde

rastlayamazsın en ahlaksız filmlerde bile

topları tüfekleriyle iktidardan ölümcül şehvete

bir tek binaları değil savaşlar yıkar hayalleri de

bu ne garip haldir böyle

ha bire dilek ağacına karalar bağlıyorum

ölülere değil dirilere ağlıyorum

kahroluyorum, şimdi bir yerlerde

biri haksız yere birini öldürüyor ve hayatını yaşıyor

biri bira içiyor çerez diye çakır keyif hakkımızı yiyor

ateşle dolmuş karnını tatlı tatlı kaşıyor

biri karısını dövüyor beşikte bebek irkiliyor

niçin ve neden bilmeden Tanrıyı yeriyor biri şeytanı övüyor

mikrobun biri birinin kanına giriyor

birinin çıkarılan gözleri ötekine naklediliyor

biri alın teri dökmeden el çabukluğuyla zengin oluyor

sonra terleyip rahatlamak için fitnısa koşuyor

kahroluyorum, şimdi bir yerlerde

kaderimizin tarihini hâlâ Batılı müellifler yazdırıyor

bizim liderlerimiz katip hatta onların sözcüsüdür iyi hatip

üç kuruşluk menfaat için

Batılı ülkelere rüşvet verdiler canımızı kaç kere

dediler nezaket dersi almalı azıcık Hıristiyanlaşmalı her Müslüman

cimrilik yapmayıp Filistini Yahudilerle paylaşmalı

Allahın ayetlerini hapsettiler Diyanet İşlerine

özgürdür söz uçar kötürüm yazı kalır olduğu yerde

ayna gibi sen de tersinden bakmalısın meselelere

onca kağıt fabrikası varken sınırsız internet

hafızlık niçin hâlâ canlı bir gelenek

diyorum Kuran mushaf şekline getirilmeseydi keşke

kutsal sözler daha mistik görünüyor ses halinde

ve daha hızlı yayılıyor evrene hava yolu ile

dualarımız yağmurları alıp gelince yeryüzüne vahiy gibi indi gök

gurbet ele gömülen Kızılderili kalbimiz damar damar saldı kök

ben arada bir konuşurum böyle

isterseniz kulak asmayın sel suyu sözlerime

bakın neler diyor çatık kaşlı bir çakma imam:

“karasal iklimde bile ılımlı olmalı İslam

insana uygun şekilde en fazla 37 derece

ateşli silahlardan uzak durmalı aşırı güç uygulamamalı kimseye

düşman tanklarını bile sapan taşıyla vurmalı

çünkü insanı dinden çıkarabilir sertlik

omurgadan kurtulmalı

yağ tabakası ile sarılmalı kaba görünümlü kemik”

üzüldüm komşumun dişsiz kalmış kör evine

ağzımı kapı yaptım gözlerimi pencere

artık o ev bakacak

o ev konuşacak benim yerime

pasif direnişe hayır, demedim hiç I would prefer not to

kasap elinde koyunum, ya o beni ya ben onu

cellât önünde boynum ya o beni ya ben onu

silahlarını kuşansın da gelsin zalim tanklarını giyinsin

eridim bittim ruhtan ibaretim ya o beni ya ben onu

Tanrı tanımaz her cami müdavimi oldu yönetici

cihat Allahın emri ya o beni ya ben onu

hükümetin aç gözünü doyuramaz memleketim

gelmeli soygunun sonu ya o beni ya ben onu

sünnetçide çalıştım nice keskin bıçaklar tanıdım

soyu kesilmeli soysuzun ya o beni ya ben onu

cephaneliğim patlamış patlasın kurşunum tükenmiş tükensin

sin kafları sürdüm silahıma ya o beni ya ben onu

ırz u vakâr mal menâl yağma olundu cümlesi

soyunmuşum bu yolda ben ya o beni ya ben onu

Özgürlük Anıtına aşkla tapanlar

Eyfel Kulesini Iraka Suriyeye mezar taşı yaptı

sonra orkestra eşliğinde ağıt yaktı

demiri bile taş diye yuttururlar

Marsı da yönetiyor Ayı da

evrende bir tek galaksi var o da Amerika

soğukkanlı Rusyadan şüpheliyim çekingen Çinden

modası geçmeyen kefen varken

takım elbise diktirir mi grantuvalet bürokratlar halka

Afrika bir kıta bile olamadı bağımlı başka anakaraya

atom gibi parçalandı İslam coğrafyası

herkes birbirinin elinden ve ayağından tutsa

olsa kocaman bir örümcek ağı

bizlik benliği yutsa

ne han sahibiyim ben ne hamam miras kaldı bana gam

safım ama dostlarımdan gayrısıyla saf tutmam

artık Mevlevi gibi dönmüş başımla bakıyorum dünyaya

koştum kırtasiyeden pergel aldım daire çok iyi

kırdım şeytan işi cetveli düz çizgi çok tehlikeli

onlar tazılı avcılar onlar anlamı alnının çatından vurdular

her metne gizli koloniler kurdular

onlar var ya onlar her hayrı şerre yordular

onlar Amerikan patentli hüzün istediler

markasız mutluluklara hayır dediler

biz körüz görülen geçmiş zamanla bile konuşamıyoruz

bir mişli geçmiş zaman içerisinde mışıl mışıl uyuyoruz

halbuki öyle devirler geçti ki şu yanımdan

yumruklarını sıkarak haykırmıştı Firavuna Mehmet Alinin üstadı Musa

bir insan öldüren bütün insanları yaşatır

bütün insanları kurtarır bir çocuğu kurtaran

nefes alsın diye Nuh, herkesi boğdu tufan

onların şehrinden güneşe aya sığınırım

onların şehrinden en muhkem sırra sığınırım

onların şehrinden Hiraya sığınırım

onların şehrinden huruf-ı mukattaya sığınırım

onların şehrinden kalemin karnında kalana sığınırım

onların şehrinden Şahdamarda akan kana sığınırım

onların şehrinden doğmayacak o müthiş güne sığınırım

onların şehrinden kaybedilmiş bilge üne sığınırım

onların şehrinden yaratılış öncesine sığınırım

onların şehrinden cümleden kopup Hu hecesine sığınırım

onların şehrinden olmayacak hayallere sığınırım

onların şehrinden hüzünden kaçıp kedere sığınırım

onların şehrinden ateşin dumanına suyun ruhuna sığınırım

onların şehrinden ıhlamurların buhuruna sığınırım

onların şehrinden bebek İsanın bilinçaltına sığınırım

onların şehrinden içi biley taşından bir kına sığınırım

onların şehrinden vav gibi kutsala sığınırım

onların şehrinden Şeyh Galibin yaptığı mumdan sala sığınırım

onların şehrinden iki aşık arasındaki ateşli ese sığınırım

onların şehrinden Bektaşi nefesine sığınırım

onların şehrinden his halinde anne kalbine sığınırım

onların şehrinden aşkın ve ayrılığın sahibine sığınırım

onların şehrinden görüntüye dönüşüp bir kara göze sığınırım

onların şehrinden onlar bir gün gelecek bize sığınacaklar

ama bizim bağrımızda cehennem kadar yakıcı aşk ateşi var

adım Yusuf olur ümidiyle

kuyulara attım kendimi kaç kere

41 derece ateş içerisinde çiçek açtığım halde

İbrahim diye çağırmadı beni kimse

savaşlarda yoksa kazanan ben kimim o zaman

kendimi takdim etmemin yok anlamı

insanın en yabancı yanıdır adı

beden kitabıma mühür diye basılan yaralarımdan beni tanı

masum bile olsam yanarım elbet

cehennemin dibine bir taş gibi düşmektir derin derin düşünmek 

tren kaçmıştı yıllar evvel

önümde yoktu benden başka engel

kendimi geçmek için koştum kaç kere

bedenden geçmek için coştum

varlığımı sadaka niyetine dağıttım fakire

alın teriyle oyulmuş yüzümün çizgilerinde

deli divane gezinmekteyim

aklın karanlık vadilerine düşmüşçesine

başımın altında ezilmekteyim

kısa ömrüm alınyazımı okuyup yazmakla geçti

aşık olduğum her kadını sandım ilham meleği

içime gömdüm onlar için canını aldığım demet demet çiçeği

dün küfürdü bugün kafir nasıl inanayım yarına

çok iyi anlıyorum doğaya sığınan natüralistleri

ağaçların sapasağlam duruşuna bakınca

diyorum kaypak

insandan kat kat üstündür lahana

göğe gönül verdiyse bir ot eğilmez asla

geçse önünden Büyük İskender devletler zapt eden ordusuyla

dayadım sırtımı bir çiçeğe yıkın beni hadi elinizdeyse

materyalizm namlusunu ne zaman 
çekecek insanlığın kafasından

kendi parmağımız beklemekte ceset kadar soğuk tetikte

“benim bedenim” demek de bir çeşit fetiş mülkiyet

halbuki üzerimizde yakınlarımızın hakkı var

toplu katliam anlamına gelir tek başına gerçekleşse bile intihar

her ömür 21 Aralık kadar kısacık bir gün acele etmeye ne gerek var

ama doğuştan intihar mahkumu Woolfun

köprüden kendini çakıl taşı gibi atışına

kim saygı duymaz

bazı bedenler karışır ırmağa

toprağa uymaz

balık olmasan da bir gün düşeceksin Azrailin ağına

ölmeden ağlamalısın ey insan

kendi cenazenin ardından
mezara girmeden dirilmek istiyorsan

evrenin şarteli mi attı kıyamet vakti mi gelip çattı

a dostlar yıldızlar nereye kaçtı

öyle bir karanlık var ki zift gibi

bulsak geceyi gaz lambasına koyup aydınlanırız

her şey tuhaflaştı

kırılan bardaktan kan yerine su aktı

masa örtüsü genişliğince şaşırdı sürahi

elimden kayıp giden şu dünya sahiden var mıydı bir zan mıydı yoksa

melekleriyle tam tekmil ahiret işte burada

ekmek rızktır Allah verir ama cennet emektir

kim demiş mühimsemek gülümsemektir

öyleyse neyin nesi aşıklardaki hüzünlü hal

markete gidiyormuşsun soru kardeş para vereyim de bana birkaç cevap al

bilmem neden kasım kasım kasıldı mayıs ayında gül açan dal

bilmem neden bahar-anne tomurcuklara bakıp şımardı

bilmem neden sonbahar-baba esip gürledi

komikti işte olup biten her şey

yüzümün ortasına kondurulmuş burnuma bakıp bakıp güldüm

kurumuş bir çeşmenin gözü olamadığım için üzüldüm

umursamazdı beni kimse ölsem bağıra çağıra

sözümü anlasın diye kulak verdim sağıra

dünyayı yoksul halkımızla paylaşmayanlara dar etmeliyiz ahireti

mitingler düzenleyip verdirmemeliyiz cenneti 

avukata gerek yok hakkımız var savunacaktır bizi

alacaklarımız var ele verecektir sizi

arttıkça arttı kalabalıklar mahşer günü yakın

ölmeden evvel de çekileceksiniz hesaba

Harvard ya da Oxford mezunu olmasam da 

muhasebeden en az bir azap meleği kadar anlarım

aklım rakamlara kalbim harflere yakın

milyonlarca yıldır dönüp duruyor ya dünya

nerden buluyor bu enerjiyi hadi gel de şaşırma

bilseniz kaç defa tükendim ben genç yaşımda

baharda hafif yağmur yağıyorsa

atalarımın o ılık kokusu yükselir topraktan

ölüm gibi gelip dinlendirir beni sonsuz bir an

ne çıkar çamuruyla karıyla kış beni yorsa

kurumuşken birden çiçek açan ağaca mutluluklar dilerim

tüten ocağa mutluluklar dilerim

yanmayı beceren oduna mutluluklar dilerim

pişip ekmek olmayı göze alan una mutluluklar dilerim

yağan kara yağmura mutluluklar dilerim

insan olmaya çalışan çamura mutluluklar dilerim

kara kışta halka soba olana mutluluklar dilerim

özgürlük için damardan taşan kana mutluluklar dilerim

her dem inleyen neye mutluluklar dilerim

bol yataklı hastaneye mutluluklar dilerim

bire bin kere mutluluklar dilerim

savaşta barış için ölen ere mutluluklar dilerim

bir gün merkez olacak kenara mutluluklar dilerim

dualar ile kapanan mezara mutluluklar dilerim

yaşlının dulun gözyaşına mutluluklar dilerim

zulme korku salan dağ başına mutluluklar dilerim

yok olmak pahasına derin derin düşünene mutluluklar dilerim

ana rahmine atom kuvvetinde düşene mutluluklar dilerim

zulmün elinde patlayan bombaya mutluluklar dilerim

bu gece vakti dolunaya mutluluklar dilerim

gözyaşını pınara çeviren drama mutluluklar dilerim

evlenene boşanana mutluluklar dilerim

umuda mutluluklar dilerim

bay trajediyi memnun etmesi şartı ile

mutluluklar dilerim bayan komediye

güneşten önce doğarız her sabah

es-salatu hayrun mine’n nevm

es-salatu hayrun mine’n nevm

çağrısına kulak vermez mi

yayını düşmana germez mi

güneş günahtan çekinmez mi

Allah bir sıcaklıktır aaa canım

aradan çekilse güneş bile olsan donar kanın

Allaha küfretmenin –haşa- cezası yok

Allah Allah diye kazanılan bu vatanda

bizi emzirdi yıllarca baba katili anayasa

dünyanın her yanında şeytan

korunuyor ordular tarafından

evet tek hakikattir yasalara iman edip Tanrıyı reddetmek

bu zehir özlü sözle başladı yeni medeniyet

doğası gereği pragmatiktir insan

kullanır dili niçinsiz nedensiz kelimeleri

Allaha iman denilince pratik akılla başlar türlü sorular yöneltmeye

bense aradım aramayı kaos doğurganı hortumlar coğrafyasında

ne özel aracım vardı ne ekipmanım tek başımaydım

şimdi ayrılığım ama dün aşktım

eşyaya daldım dalgalı denizler aştım

kalmadı girmediğim bahçe uğramadığım kıyı

kaybedince anlamımı buldum Tanrıyı

akşamdı gözlerime karanlık kaçtı

artık daha bir gözü karayım

aşktan değil bu defa öfkeden alevlendim

yağmuru kızımın saçları sanıp sevdim

ey sisler içerisindeki, dünün yüzüdür hüzün

bu yüzden kederliyken iki defa daha tehlikelisin

yeryüzündeki bütün alçakları vur

Everest senin yüceliğin karşısında çukur

yükseklik korkun varsa çıkma kanatlarıma

iyi bak taze ot ver uzaklardan buraya hayat taşıyan atlarıma

köstebeklere uyup gizlice yerin altından gideyim dersen geri kalırsın

ne kadar yükselirsen o kadar hızlı yol alırsın

saatte bin kilometreyle giden uçakları düşün

her an başka bir yerde olabilirsin yüceldiğin gün

ama ne denli yükseklerden uçarsan uç

mazlumları bombalıyorsan alçaksın

sıkıntı yok tek başıma değilim ya bu bataklıkta

sivrisinek şirketi ayırt etmeksizin herkesin kanını emiyor

bu işçi şu memur bu çiftçi o esnaf demiyor

eşitlik için savaşır elbet Demoklesin kılıcı var elinde

sıkıntı yok yaşlanıp ölüyoruz koro halinde

sıkıntı yok torba torba yasa geldi

sıkıntı yok bütçe genişledi çoğalan para cepleri deldi

sıkıntı yok çelik kasada korunmakta Kuran Kabede Allah

sıkıntı yok şanlı ezan Türkçe okunmayacak

sıkıntı yok namaz kılıyor beş vakit Süleymaniyede Sultan Ahmet

sıkıntı yok ekonomi yapmak gerek 12 aya çıkarıldı oruç çok mübarek

sıkıntı yok sofrada az salaklık salatası hurma çokça cehalet

sıkıntı yok biz hem emeğiz hem besmele ile yenilecek ekmek

bizi mutlu etmeye yeter

rakı içenin değil de bir sofinin midesine inmek

doğdum, dünya daha bir kalabalıklaştı, ölerek azalmalıyım

hastalığı görünce kaçar sağlık denilen kaypak

ölüm karşısında direnemez hiçbir hayat

saçlarımız dökülüp seyrelir dişlerimiz başlar çürümeye

rastlamadım ak sakallı ihtiyar olup da 

cesedinin kokusunu alamayana

çocukluğumdan bu yana uyku sorunu yaşamaktayım

çünkü bombalar patlıyor coğrafyamda

zamanı geldiğinde ölüm uykusuna dalamazsam ya

Allahtan ölüm artık çok zengin

uzak denizlerde filolarla geziyor

savaş uçaklarına biniyor ölüm

uluslararası ilişkilerle güçlü ortaklar ediniyor

yeni taktikler geliştiriyor

teknik açıdan gelişmiştir Batılıdır ölüm

kurşun hızıyla her bedene saplanır ölüm

görünce Hak için çile çeken çiçekleri

daha bir bağlandık direnişimize

acılar berkitir belki

asıl ölümümüz güçlendirir bizi

sevgili Einstein duyduğuma göre öteleri de laboratuvar yapmışsın kendine 

eminim daha bir artmıştır bilgin

parçalamak değil birleştirmekmiş yeni ilgin

yine de bir sorum var sana: serçe parmağımdaki atomlar patlasa

kaç defa yok olur Galileoden bu yana bir türlü düzelmeyen şu dünya

bir öğretmenim ben yaşamak hakkında hiçbir şey bilmem

diyerek başladım hep ilk derse

bilimsel yalanlar ile kimsenin kanına giremem

bir tek mektepte var bir üst sınıfa geçmek

sıradan biriyseniz gerçek hayatta sürekli sınıfta kalırsınız

patronluk yapar size hizmet etmesi gereken emek

seçkinlerindir güzel plajları ve kızlarıyla deniz

siz zaten yaz kış demeden kan ter içinde yüzmektesiniz  

şu gök iyi şu kuş yıldızlı pekiyi ama siz kötüsünüz baylar

secde eden ırmak iyi balıklar iyi ama siz kötüsünüz baylar

cömert ağaç iyi meyve iyi ama siz kötüsünüz baylar

çift şerit yollar iyi köprüler gayet iyi ama siz kötüsünüz baylar

fabrikalar maden ocakları iyi ama siz kötüsünüz baylar

kuru ekmek iyi açlık iyi ama siz kötüsünüz baylar

kurt iyi kuduz köpek iyi ama siz kötüsünüz baylar

verem iyi kanser iyi ama siz kötüsünüz baylar

tonton bombalar sevimli silahlar iyi ama siz kötüsünüz baylar

ağrımak iyi ağlamak iyi ama siz kötüsünüz baylar 

kader ve kaza iyi ölüm çok iyi ama siz kötüsünüz baylar

sırat köprüsünde koşmak iyi düşmek iyi ama siz kötüsünüz baylar

cehennem iyi azap melekleri iyi ama siz kötünüz baylar

BİR her zaman iyi ama siz ÇOK kötüsünüz baylar

biz her zaman azız biz her zaman aziz

ama siz kötüsünüz baylar

bilmekteyiz her türlü ölümde bizim de payımız var

okun yaydan çıkmasında payımız var

işçiyiz hepimiz silah üretiminde payımız var

raydan çıkan trende payımız var

doğanın dengesini bozduk psikiyatrlar iş başına

atom hidrojen bombası yaptık

mışıl mışıl uyuyan mağaraları uyandırdık

dünyanın kalbi kırıklarla dolu

depremlerde bile payımız var

siz kötüsünüz baylar

yeryüzünün korku ve titremesine

deprem dedik

halbuki metafizik gerilimini ispatlar bağrında açılan her gedik 

bombalar ölüm ve ötesi için patlar

denizin Türk olduğu söylenmekte

gelgit saldırıları ne çok benziyor hilal taktiğine

öyleyse tsunamilerde payımız var

ama siz kötüsünüz baylar

su sesi gül kokusu gün ışığı yardım edin insanlığa

kitaplar defterler ve kalemler yardım edin insanlığa

kalbi yumuşatan vahiy ve ilham yardım edin insanlığa

sevgi ile nefret iki iyi dost olabilirsiniz yardım edin insanlığa

anneler, iyi kalpli çocuklar doğurarak yardım edin insanlığa

güçlü devletler zulmü bırakarak yardım edin insanlığa

silahlar tutukluk yapın idam ipleri kopun yardım edin insanlığa

ordular boş verip emirleri yardım edin insanlığa

kuzey rüzgarları çöl sıcakları yardım edin insanlığa

serçeler güvercinler kumrular yardım edin insanlığa

insan olmak istiyorsanız yardım edin insanlığa

üstündeki eski püskü elbiseden başka evi olmayan arifan

adaletsizlikler yüzünden düştü Yusuf kadar derin bir derde

arzulayana değil makamı, makamın arzuladığı kişiye vermektir aslolan

Gazaliden duyduğuma göre

olmaz liyakatsizde ar, emrindekileri ısırır amirlerine kuyruk sallar

kendileriyle tokalaşmak isteyen halka köpek muamelesinde bulunurcasına

ürkek ellerini kemik gibi uzatıyor bakanlar  

insana hep kışı yaşatır böylesi donmuş anlar

görüyorum dünya halkları kan ağlıyor

Nuha gerek kalmadan bir defa daha kopacaktır tufan

sanma ki soy soptur bengisu

bazen kan bağı boğar adamı

senin ev halkın midedir kandırma beni değil börek çörek

benim halkım kocaman bir yürek

senin ev halkın otel restoran zincirleri kurdu

benim halkım belediyenin dağıttığı makarnayla karnını doyurdu

senin ev halkın mersedeslere audilere bindi

benim halkım trenlerden otobüslerden indi

senin ev halkının metresleri bile vardı

benim halkımın çoğu bekardı

senin ev halkın suçtu

benim halkım ceza

senin ev halkın zoru görünce kaçan bir cemaatti

benim halkım yüzlerce yıldır bulunduğu yeri terk etmeyen cami

senin ev halkın kombili ömür

benim halkım bedava kömür

hiç haram yemedik sözümüz helaldir elhamdülillah

bulunmaz özümüzü zehirleyecek kibir elhamdülillah

biz nefsimize ruhumuzu üfledik elhamdülillah

kimse açamadı iç kalemizde gedik elhamdülillah

idam edilirken bile hiç düşünmeden dedik elhamdülillah

yatakta da ölsek makamımız şehitlik elhamdülillah

devlet biziz düşmedik daha hükümete elhamdülillah

düşmanlarımız giremez cennete elhamdülillah

intikam için kendimizi cehenneme attık elhamdülillah

namussuz şeytanı nurumuzla yaktık elhamdülillah

arada bir bakın kamusa bir zahmet

bir cinayettir baylar haksız mülkiyet

yağmurdan, kar suyundan çiçekler yapan

tabiata hayranım

bıktım tohum tutmayan vücudumdan

toprağa değil elbet çile çeken tohuma ait çiçek

tek mülkiyettir emek

halkının %99.9’u aç ülkelerde

garibandır kapitalistler hep azınlıkta kalır

nasıl üzülmeyelim üç beş ailenin haline

varlık içindeki canlarını bir büyük yokluk alır

her kalas siyasetçinin içinde dansöz ruhun olmasını

açıklayamaz diyalektik felsefe bile

öyle hızlı işleyişi var ki hınzır siyasanın

yanında yaya kalır kısa mesafe dünya şampiyonu şeytan bile

üstelik içine mayın döşemişler her yasanın

ayaklananları havaya uçursun diye

geçersek son birkaç yüzyılı ölüm anı gibi özet

Türk

güler yüzlü mutsuz millet

tek bir oyu var Hakkın niçin kapısını çalsın siyasa

başını secdeden kaldırmazdı

milyarlarca melek oy kullansa

sizin kadar para kazanamadı din işlerinden

sömürge geleneğine sahip papaz efendiler bile

Hıristiyanlık tükendiği için yeni pazar arayışı içerisinde

sizin yüzünüzden tecavüze uğrayan İslam toprakları Haçlı seferlerine gebe

biz ar için varız onlar kâr için var

evet aynı camiye gitsek de onlarla cemaat olamayacağımız bir gerçek

Hak adına dostluk adına halk düşmanlarını ihbar edelim Tanrıya

elimizde dua denilen evrensel bir iletişim aracı var

inan: hiç gerek yok tedirginliğe

gazeteciliğe girer suçluları jurnallemek

üstelik sanatsal bir şey olsa gerek

amel defterimizi bir hattat titizliğiyle doldurduğuna göre

sol omuzumuzdaki melek

günahkârım ama yalan söyleyecek değilim

eğriyim bende de var su gibi alçaklığa eğilim

baki mi kaldı sanki Kızılderililerden sonra kovboylar da öldü

kibar kadınları beyefendileriyle bankalar soyup çırılçıplak bırakıyor halkı

karnı doyduktan sonra yarını Allaha bırakan hayvanlara hayranım

evet var onların dünyasında da var karınca ırkı gibi kapitalistler

boşuna beni kırmızı bültenle aramayın

kalbim neredeyse ben akciğer gibi soluk soluğa oradayım

insan hüzne muhtaç mutluluk insana aç

durmak ölümcül hastalıktır yok cepheye koşmaktan başka ilaç

hava -20 derece de olsa üşümez evi yanan biri

bizim ciğerimiz yanıyor iyi mi

ısınır etrafımıza oturan çoluk çocuk

karları yün mont giyinip üstümüze gelse de soğuk 

sıcak yemek mi, Amerika kıtası kadar bir HAYIR

bizim Doğuda sadece bombaların düştüğü yer tüter

bir Fransız gurme gelsin de tatsın fırından yeni çıkmış cesetleri

tıp fakültelerinde Mesihlik dersi de verilmeli bence

şu kutsal kapitalist savaşlar sayesinde

ölüden başka gelip giden yok hastaneye

ötelerle bağlantılı bir yarık var kafamın içinde

gözümün önünden geçiyor gelecek zaman ürkütücü bir görüntü halinde

dakikalar saniyeler saliseler arıyor bozulan saate derman

kibirlenecek değilim her an herkese gelebilir ilham

bir tek ölürken vahye muhatap olur insan

bizim için zaman Muhammedin ruhuyla başlar

Âdemin bedeniyle mekân

olaylar yalan kişiler figüran

sizindir evet sizin

devlet limitet şirketi

yiyin gözünüzle eliniz ayağınızla yiyin

uzun upuzun burnunuzla karıştırın memleketi

zaten oldu bitti kaos imkan demekti

ölüm ve kan kârlı iki ticari meta

para basıyor silah fabrikaları

askerler cahil

okuma yazmayı yeni öğreniyor alfa beta

her zaman küçük esnaf zararda

toplu mezarlardan dolayı tarihe karıştı mezarcılık sanatı da

varoluşçulara göre varoşlardan geçmeyenler var olamazlar

polis dayağı çivi yapar insanı hayata sımsıkı bağlar

bunları söyleyebilirim

dokuz yaşında ekmek parası için sokaklarda

karaborsa çalışan 33 kilocuk ben karakola alınıp tekmelendiysem

aklıma geldikçe hâlâ acıyorum o çocuğa

yaşasın başkan Reagan bakan Evren

halk otobüsüne binmesi gereken devlet

tankla dolaştı sokaklarda ah ne büyük kudret

en çok da saflığınız kirletti memleketi

satılmaktayız kim çıkaracak üstümüzden şu etiketi

indirim mi güldürmeyin beni şekerin bile fiyatı tuzlu

ama insan her devirde ucuzdu

görüyorum amirinize beş vakit taptığınızı

makamı mihrap yaptığınızı görüyorum

cenneti çok ucuza sattığınızı

bütün paranızla cehennemden köşk aldığınızı görüyorum

Allahın varlığını malın mülkün yokluğunu hatırlatırım size

helalin lezzetini haramın leş etini hatırlatırım  

dava için aç kaldığınız günleri hatırlatırım

kuş tüyü yataklar unutturur hapisteki ranzaları

geçmişte kalan sizi hatırlatırım size

post olsanız da eski düşmanlarınıza dost olamazsınız

bezm-i elestin tatlı sarhoşluğunu

mahşer gününün nahoşluğunu hatırlatırım

aşk adlı bir barmenden duyduğuma göre

günah ile sevabın kokteyli zehir tadındaymış hatırlatırım size

melek kılığına girebilir şeytan

birbirine karışabilir nefs ile canan

kendinize gelmeniz için kelime-i şahadeti hatırlatırım size

maviliklerde serinlemek isteyen gölgenizi itin denize

ah nasıl da boş geçti benim şu delikanlı çağım

zaman karşısında hallaç pamuğu gibi dağılan dağım

devrimciydim devlet yıkıp devlet kuramadım

sallama sapan ile bir savaş uçağı bile vuramadım

ah nasıl da boş geçti benim şu delikanlı çağım

şimdiye dek kurşunlanmalıydım ne diye hâlâ sağım

ceylanlara kandım çölde hiç aslan avlayamadım

üç beş düşman askerinin canını bile alamadım

bir kan gölüne ağız tadıyla dalamadım

ah nasıl da boş geçti benim şu delikanlı çağım

aciz değilim her şeyi Tanrıdan bekleyecek kadar

benim hâlâ kaslarım kudretli kollarım var

affetmek büyüklüktür ama ben küçüğüm

düşünün ki her yanım cam

en sağlam yanımdır intikam

onlarla mücadelenin tek yolu cehaletse

rahat ol ey halkım

unuturum savaşta adımı bile

onları seveceğim çok seveceğim

cehennemi bir ateşle seveceğim

kalbimin derinliklerinde bekleyeceğim

atalarımın zamana dönüşen beden toprağı

işliyor kum saatimde

biziz Azrailin gizli ortağı

dirileceğiz onları öldürünce

bize yakışmaz kuru kuruya ölmek

kanamadan göçmeyiz öte aleme

cennet gazisi yapar insanı şehadet

evim bildim cepheyi selam edin aileme

hatıralarla geldim buraya

bilinçaltımın mayınlarıyla

içime oturdu atom bombası gam

öldürülen atalarımdır hafızam

içimize kameralar yerleştirmişler yesinler

aklımızdan ve kalbimizden geçenleri korku filmi sanıp izlemişler

ama daha çekmedik en kanlı sahnemizi

ey katip meleği ben söyleyeyim sen senaryoyu yaz:

kansız doğum olmaz

uzaktan uzağa gözlüyorlar çifteli tüfek gibi

çorbalık tavşan sanıyorlar beni

bırak kursunlar sofra hayallerini

dedemin duvarda asılı duran asırlık tüfeğine

tutsak düşmüş fişeğim ben

evlat bas tetiğe

sonsuza dek mücadele edeceğim

şimdi ihtiyar bir savaşçı olsam da

artık ben varım gençliğin yenilenen kanında

yığınlar çürüktür yığınlar yeryüzüne yük

tek başına kalan insan gökyüzü kadar büyük

iyi ki doğurmuş anam beni

yoksa kim severdi böyle deli

pespaye haldeyken 

kullanılıp bir kenara atılmış şu seni

ey halkım

“ey halkım” diyen bu ben senindir

sadece zamirler mi bütün isimler filler senindir

bu kutsal kitaplar omzumdaki defterler bu kalemler senindir

öğrencileri öğretmenleriyle bu hüzün okulu senindir

bu sokaklar caddeler bu acı taşıyan bu kamyonlar senindir

bu dağlar taşlar bu akıllı ağaçlar senindir

bu ırmaklar denizler balıklarıyla senindir

daldaki meyveler tarladaki gün görmüş buğdaylar senindir

bu sömürülen atölyeler bu çalışkan fabrikalar senindir

bu polis senindir bu asker senin yediğin kurşun senin

avmler bankalar senin

elektrik su doğalgaz faturaları senin

şehir senin ülke senin

Allah ile peygamber senin

melekler uşağındır senin

İbrahimin baltası Davutun taşı senin

makam arabaları özel şoförler senin

dubleksler tripleksler hizmetçileriyle senindir

plazalar gökdelenler akıllı evler senindir

belediye devlet etiyle kemiğiyle senindir

kıyamet koptu haberin yok

bu ne aymazlıktır böyle

sur üflendi haberin yok

savaş davullarıyla mı gelelim söyle

mahşer günüdür ey halk

mezarından ayağa kalk

konuşmak sensin gevezelik onlar

koşmak sensin durmak onlar

tazelik sensin çürümek onlar

helal sensin haram onlar

hak sensin şeytan onlar

aşk sensin ayrılık onlar

görmek sensin körlük onlar

bütün zulümler ölümler onların

açlık fakirlik ordusudur onların

tuzaklar onların savaşlar kuludur onların

şeytan ve silahlı askerleri onların

Nemrut Firavun onlarındır Karun

anayasa onların hakimler savcılar onlarındır kanun

ince ve kalınbağırsaklar kanalizasyonlar onların

organ mafyası insan kaçakçılığı uyuşturucu ticareti onların

korkmayın

“Allah anı bin bir belaya ata

Kısmeti tükene vadesi yete

Yetmiş seksen sene döşekte yata

Yata da kalkmaya diyelim Allah”

realist yaşayalar ama sürrealist kazalara uğrayalar

canları burunlarından fitil fitil gele

dünyada ne kadar rahat yaşadıysalar mezarda o kadar daralalar

mahşer günü bir kötürüm ola onlar yerlerinden kalkamayalar

kibirden gebereler sürüm sürüm sürüneler

şehitlerimizin önüne kırmızı halı serileler

Meryem anaya bile kulp takarlar

kundakçıdır onlar cehennemi bile yakarlar

bu yüzden Allahın nuruna atılmalılar

kara dumanlara katılmalılar

inşallah közün içinde doyuma ulaşır aç gözleri

kendi irinli kanlarını içip kendi etlerine doyamayalar

cehennem ateşinde çocuklarının çığlıklarını duyalar

göz pınarları kuruya ağlayamayalar

gökdelenlerden biz-işçi-kölelerine kibirle bakanlar

fabrikanızın dumanıyız biz istersek boğabiliriz sizi

çıkardığınız orman yangınlarıyız yakabiliriz sizi

fay hattıyız bir yumruk vursak yıkarız cam şatoları sizi

taşı toprağı bilge mağaraları şirin canavarlarıyla yeraltıyız biz

niçin dağlara çıkalım ki bilinçaltımızda birçok mağara var

oku dendi bir hoş yanılgıyla şiir yazmaya başladık

öldürdüğünüz çocukların çelik uçlu çığlıklarıyız

taşa vurduğunuz baltanın cehennemden gelen çıngısı

kara bulutların ak sakallı öfkesiyiz

yağmurlu fırtınalı denizlerin dip sesi

yarasaları savunan karanlık yasaları yakacağız

barış güvercinlerini vuranları adalet sarayının duvarına çakacağız

zalime ders niteliğinde son derece sanatsal işkenceler yapacağız

mazlumlar gezip kültürlensinler diye kanlı canlı bir sergi açacağız

gelecek zamanı şimdi yaşamaktayız

asgari ücretli kölelerdik kırdık zincirlerimizi

gönüllü askeri olduk Hakkın

paralı düşmanı bankaların çelik kasalarına gömeceğimiz gün yakın

///////////////////////////////////////

dedim ya onca kitabım var ama

hiçbir şeyi kitabına uyduramadım

kitapsızlar kadar

sanmam ki bu kitap da bir banknot kadar işe yarar