BİDAYET

Yalnızlığımız
gökyüzüne bedeldi
güneş batar
ay doğar
bulutlar da gelip geçerdi
Ayaklarımıza sürdüğümüz
merhemden
gittiğimiz yerlere ecza geldi
nedense yıllar bizi bekledi
saatler kaçamak kaldı
biraz daha dayan
kalbimiz biraz yol aldı

İnsan
öldüğü kadar çoğalıyor
iyilik kısıtlanıyor
fesatlık bırakmak için
gelecek nesillere
dört ayaklı düşmediğimiz
insan olduğumuzdan belli
biraz daha dayan
tepenin ardında
güzel bir köy vardı

Mutlu mesut olanlar
muhtaç olanları yok saymazdı
biraz daha dayan,
görücü usulü gibi
yaralarımız kabuk bağladı

Oralara varmak için
kızıl bir serinlik değer di
ayaklarımıza
bir bulut baş koyardı omzumuza
şeffaf bir asilik bosalırdı
damarlarımıza
biraz daha dayan
kalbimiz çırpınıyor yarına

İki koldan başlar
ve göğsümüze çarpardı o sevgi
bunu duyan melekler de izin vermeliydi
yakılması gereken o ateşi
tutuşturmak için
işte,
iki koldan başlayan
aynı arayışın ortasındayız
biraz daha dayan

Bir umuttur mermi
hayallerimizi
yılgınlığımızın üstüne
nişan alıp,
bir yaşam tutturabiliriz
bir gayret kalıp,
bizi yararsız görecek ortamın
düşlerini kırıp
fitilini ateşleyebiliriz
biraz daha dayan

MEHMET ALİ GENÇ