ARAF'TA KALMAK: SEDAT UMRAN
88
yaşındaki münzevi şair –son yıllarda Darülaceze’de inziva hayatı yaşadı adeta-
Sedat Umran, Ramazan Bayramı’na eremeden, Arife günü aramızdan ayrıldı ve öldüğü
gün, küçük bir toplulukla toprağa verildi. Büyük şairlerde görülen cenaze
kalabalığı, niçin bu şairimizde yoktu. Ortalama bir şair miydi Sedat Umran,
insanları şiirleriyle etkileyememiş miydi? Hayır, kesinlikle hayır, “Leke” gibi
büyük bir şiir kitabı geride bırakmıştı. Son şiirlerine dek, sürpriz mısralar
ve çocuksu ancak kozmiğe ulaşan duyarlıklarla okuru dürtmeyi başarmıştı.
Cenazesi yeni kalkmış bir şair hakkında eleştiri
yazmak, bana pek akıllıca gelmiyor, hatta duygusuzca geliyor. Ama burada bazı
yaklaşımlarımızı da şairimizi hatırlatmak adına paylaşmakta fayda görüyorum. Yukarıda
sorduğum sorunun cevabını vermek istiyorum: Sedat Umran, cephesi olmayan, arada
kalmış bir şairdi. Beyaz bayrakla dolaştı şiir ortamında. Bizim gibi,
cemaatler, ideoloji üzerine bina edilmiş partiler, örgütler ve küçük kliklerin
yönettiği toplumlarda, tarafsızlık, yok sayılmak demektir. Onca kitabın şairi
Sedat Umran, gerçek manasıyla aramızda yaşayamadı. Onun şiiri, metafizik
yönelimleri dolayısıyla dine yakın duruyordu, bu vesileyle, İslami camia
tarafından sevildi. Necip Fazıl’ın Büyük Doğu’da, Sezai Karakoç’un da Diriliş’te
ona yer vermesi, bunun açık bir göstergesidir. Nitekim yaşlılık döneminde de
İslami camianın dergi ve bürokratları, ona sahip çıkmıştır. Sol kesim
tarafından metafizik, ulaşılmaz görünse de pek makbul değildir.
Sedat Umran’ı, gecikmeli olarak 2000’lerin
başında, Yedi İklim’de tanıdım. Onun şiirleri, bende dindar bir şair izlenimi
yaratmıştı. Bizim için de önemli olan, geride kalacak yazdıklarıydı. Bu ilk
tanıyış, beni onun şiir kitaplarına sürükledi. İz Yayınları’ndan Toplu Şiirlerini
okudum, bütün olarak zayıf buldumsa da, onun bende büyük şair izlenimi
uyandıran şiirlerine de rastladım. Sedat Umran’ın, Leke’yle birçok şairi
etkilediğini söyleyebilirim. Uzun yaşaması, şiirinden çok çevirimiz için
faydalı olmuştur. O, acilen eleştirmenini bekliyor. Onun dirisine sahip çıkmadık, bari şiirinin
dirisine sahip çıkalım. Bu, Türk edebiyatı için kazanç olur.
Şairimize Allah’tan rahmet diliyoruz.
Zafer Acar
0 Yorumlar