TATTI BENİ GAZELİ

Gönüller sultanıydım şu zalim düzen köleler arasına kattı beni

altını gümüşü görünce hiç düşünmeden düşmana sattı beni

yine de dostlarımın aksine değerimin farkındaydı

gül gibi hassas terazide tarttı beni

izin aldım metroda ağıt yakarcasına keman çaldım

bahane bu ya hırsızlıktan içeri attı beni

bıktım yakın sanılan uzaktan bıktım kaza denilen tuzaktan

merhemimsin çıkma lütfen kalbimden kanattı beni

doğal gazı kestim kış günü yasakladım odunu kömürü

yine de kurtulamadım aşk ateşimde yaktı beni

bu şehrin baş köşesine

mezar taşı diye çaktı beni

sihirle yaftaladı sözlerimi halkım zehirli sandı

ama kendi ellerini saflığımın bıçağıyla kesenler tattı beni

şiirden başka yok gövdem ah ne hoş çiçeklendi

cici kızlar imge gibi saçlarına taktı beni

yalnızca bir canımı alabilir o

okurlarım defalarca yarattı beni

Yunus gibi çok kişilikliyim, bunu bir kenara -en azından mezar taşıma- yazın

dostlarım beni öldürüp gömecekseniz binlerce mezar kazın

Zafer Acar