Ben -3977 yaşımdayken devrin
putlarını devirdim küçük bir baltayla
Tanrıların kıçlarını tekmeledim
kafalarını soktum bacaklarının arasına
hiç mi hiç yorulmadım bu işten
ibadete benzer bir haz bile aldım
ama günümüzün yasaları karşısında
kardan adam gibi donakaldım
zordu demokrasi çağının cumhuruna
gerçekleri anlatmak zor
sandıktan çeyiz bekleyen yüce
Türk gencine kefen çıkıyor
la-ilaha illallah deyip dursak da
olmuyor akla bilime kutsal kitaba inat
Allahın adını ağzından düşürmeyen
ilahlara inanıyor halk
ben -1377 yaşımdayken
tam 40 adamımla kılıçtan keskin 40 adamımla
bastım Çin sarayını -41 kişiye maşallah-
ipek tenli diye nikahımıza alacak
değildik ya Çinli prensesleri
bizim için süslenen ölümü takıp
da kolumuza çıktık saraydan
ölüm sevimli bir Türk kızıydı o
an
ben -1367 yaşımdayken benim
kılığımda göründü Muhammede Cebrail
Türküm doğruyum bundan eminim
ruhuma sinmiş Türkçe acılarım var
da neden mutluluklarımın hiçbiri yerli değil
biraz daha gelişirse teknoloji
ahirete gerek kalmadan anılarımı herkese izletebilirim
ben -524 yaşımdayken Sultan
Mehmet fethetti İstanbulu
ben sokak sokak gezip şiirler
yazayım marşlar okuyayım diye
şehitlerden başka kimse bunun
farkında değildi
bandolarla geldim boşa çıkarmadım
fethi
ben -28 yaşımdayken annem
doğmuş
benim dünyaya gelişime hazırlık
olmalı bu
ben -11 yaşımdayken benim için
babamla evlenmiş
onu değil beni sevmiş özgürlük
hayali gibi beni büyütmüş
benim Türk varlığımla ev dolmuş
olmuş cici bir yuva
benden sonra doğanların hepsi
taklidim
benden öncekiler ise prova
ben 41 yaşımdayken bütün hayallerim
gerçekleşti
insan eli değmiş bir nesne kadar
kötüyüm
şimdi kim
hayalleştirecek gerçeklerimi
0 Yorumlar